Category Archives: wystawy

Wernisaż wystawy „Trisomia 21” Tomasz Młynarczyka, Galeria Oranżeria – Radzyń Podlaski.

Zapraszam serdecznie na wernisaż wystawy fotografii pt. „Tutaj pracuje rzemieślnik”.
Miejsce: Galeria 1 piętro Strefa Sztuki, Bialskie Centrum Kultury, ul. Warszawska 11, Biała Podlaska.
Dzień: 23 marca 2018 r., godz.: 18:00. 
Jakub Szymański.

W imieniu własnym oraz organizatorów, Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego im. Zofii Sękowskiej w Radzyniu Podlaskim i Radzyńskiego Ośrodka Kultury, serdecznie zapraszam na wystawę fotografii Tomasza Młynarczyka p.t. „Trisomia 21”. Galeria Oranżeria, ROK, Radzyń Podlaski. 23 marca 2018 roku, godz. 17.30.

TRISOMIA 21
21 marca obchodzimy Światowy Dzień Zespołu Downa. Nie jest to przypadkowa data – osoby z tą chorobą w 21 parze chromosomów mają trzy chromosomy, zamiast dwóch. W ramach solidarności 21 marca nakładamy kolorowe skarpetki, koniecznie nie do pary – to symbol niedopasowania społecznego, ale też genotypowego, z jakim borykają się osoby cierpiące na zespół Downa. Gdy słyszymy o zespole Downa niemal od razu na myśl przychodzą nam osoby o charakterystycznym wyglądzie z niepełnosprawnością intelektualną. Choć większości z nas wydaje się, że wie, na czym polega ta choroba, to tak naprawdę nie mamy pojęcia jak wygląda codzienne z nią życie. Zespół Downa jest dość częstą chorobą genetyczną – występuje z częstotliwością wahająca się od 1:800 do 1:1000 żywych urodzeń. Występuje zarówno u chłopców jak i u dziewczynek. O chorobie dziecka rodzice dowiadują się na różnych etapach – czasem na długo przed narodzinami, czasem dopiero po porodzie. Jednak bez względu na okoliczności, dla rodzica jest to zawsze ogromny stres. Nie wiadomo, jak dziecko będzie się rozwijać i czy rodzice sprostają wszystkim wyzwaniom, jakie niesie ze sobą choroba?

Inny nie znaczy gorszy!
Nie da się chyba znaleźć dwóch identycznych przypadków zespołu Downa. Badania potwierdzają, że każde dziecko z tym zespołem jest inne, zarówno pod względem osobowości, temperamentu, jak i sprawności intelektualnej czy fizycznej. Mają jednak takie same oczekiwania jak ich zdrowi koledzy. Tak samo potrzebują akceptacji i miłości, odczuwają smutek w przypadku kpin bądź odrzucenia. To jak dziecko będzie sobie radzić w życiu społecznym w dużej mierze zależy od wychowania oraz środowiska, w którym żyje. Bardzo ważna jest właściwie ukierunkowana stymulacja dziecka, zachęcanie go do podejmowania różnego rodzaju aktywności. Tylko dzięki temu będzie ono miało szansę na prawidłowy rozwój i szczęśliwe życie. Większość dzieci otoczonych troskliwą opieką wyrasta na osoby radosne i miłe, niezwykle pogodne, o uczuciowej naturze. Niestety wiedza społeczeństwa o tym uwarunkowanym genetycznie zespole wad wrodzonych jest dość ogólnikowa. Na widok osoby z zespołem Downa wielu ludzi wciąż popada w konsternację i zakłopotanie. Z drugiej strony, rodzice maluchów z trisomią 21 są też znacznie bardziej wyczuleni na to jak ich pociechy są odbierane przez otoczenie. Wrogie spojrzenia i nieprzychylne komentarze bywają dla nich bardzo bolesne. Dlatego tak ważna jest odpowiednia edukacja i rozpowszechnianie wiedzy na ten temat. Pamiętajmy, że dzięki lepszemu odbiorowi przez otoczenie osób z zespołem Downa, poprawia się długość i jakość ich życia. Każde dziecko potrzebuje pozytywnych wzorców, a takie może dać m. in. kontakt ze zdrowymi rówieśnikami. Nie zapominajmy, że będzie to miało pozytywny wpływ również na drugą stronę – poprzez obcowanie z niepełnosprawnymi dzieci uczą się tolerancji i niesienia pomocy.

Tomasz Młynarczyk, członek Związku Polskich Artystów Fotografików, Radzyńskiego Klubu Fotograficznego KLATKA, mieszka w Radzyniu Podlaskim. Zajmuje się fotografią koncepcyjną i eksperymentalną, oraz szeroko rozumianą fotografią społeczną. Dokumentuje i analizuje przenikanie się kultur, tradycji i wiary terenów Polski Wschodniej. Autor wystaw indywidualnych: „Gdzie jest pałac” , „Struktury, faktury, formy” , „Radzyń 7.00” , „Światło-wody” , „Prawosławie” , „Archiwum – forma i światłocień” , „Bal” , „Trzepak” , „Ostatni seans” oraz „Żebro Adama” . Udział w ponad 150 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą (Węgry, Francja). Publikował w dziennikach , tygodnikach, albumach fotograficznych i książkach np.: „Kraina Bugu”, „ Kozirynek – kwartalnik kulturalny”. Współpracuje z Katolicką Agencją Informacyjną. Jego prace znajdują się w zbiorach Instytutu Teatralnego w Warszawie, Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie, Archiwum Państwowym w Lublinie Oddział w Radzyniu Podlaskim, Miejskiej Bibliotece Publicznej w Radzyniu Podlaskim oraz w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą m.in.: Ukraina, Węgry, Anglia, USA, Francja. Założyciel Radzyńskiego Klubu Fotograficznego „Klatka”, Współtworzył Grupę Twórczą MOTYCZ. „Fotograf Roku 2003” – Związku Polskich Fotografów Przyrody. Laureat licznych konkursów krajowych i zagranicznych, np.: ”Radzyński Bakałarz 2014” za „Walizkę Józefa Karłowicza” Dominiki Leszczyńskiej i Tomasza Młynarczyka jako najlepsza praca historyczna mająca charakter naukowy. Autor albumów : „Radzyń w fotografii Tomasza Młynarczyka”, „Na moje oko”, „Sacrum przydrożne”, „Teatr w teatrze”. Współautor albumów m.in.: „Dolina Tyśmienicy”, „Kock w fotografii”, „Walizka Józefa Karłowicza”, „Dwudziestolecie Beatyfikacji Męczenników z Pratulina”.

Zapraszamy 3 marca 2018 r. na warsztaty „Fotografia i oświetlenie studyjne” do Radzynia Podlaskiego.

Zapraszamy serdecznie na wernisaż wystawy Jakuba Szymańskiego pt. „Tutaj pracuje rzemieślnik” do Chełma, Galeria Atelier, ul. Lwowska 24 o godz. 18:00.
Katalog do wystawy już gotowy: 

W Muzeum Dialogu Kultur, oddział Muzeum Narodowego w Kielcach aktualnie prezentuje wystawę pt. „POŻEGNANIE TABORU” naszego kolegi Andrzeja Polakowskiego.

Adres: Kamienica pod Trzema Herbami, ul. Rynek 3, Kielce.Wystawa fotografii będzie eksponowana do 28 lutego 2018 r.

Zdjęcia zrealizowane zostały w latach 1966-1967, należą do najbardziej znanych w twórczości fotografa. Obrazy wykonane na Lubelszczyźnie, dokumentujące zmiany społeczne, które dotknęły wędrownych polskich Romów.

Andrzej Polakowski (1937) – artysta fotografik, mgr inż.budownictwa lądowego. Członek rzeczywisty Związku Polskich Artystów Fotografików oraz członek honorowy Lubelskiego Towarzystwa Fotograficznego. Autor kilkudziesięciu wystaw indywidualnych oraz uczestnik ponad 400 wystaw zbiorowych w Polsce i zagranicą. Jego twórczość obejmuje szerokie spektrum tematyczne, w którym można wyróżnić kilka wątków: reportaż przemysłowy, reportaż społeczno-obyczajowy, fotografia socjologiczna, zdjęcia należące do szeroko pojętego nurtu fotografii poszukującej oraz dokumentację lubelskiego życia artystycznego. Do fotografii socjologicznej zaliczany jest cykl fotografii społeczności romskiej, pochodzące z lat 1966-1967, wykonanych na Lubelszczyźnie, bezpośrednio po przymusowym osiedleniu Romów. W tych obrazach ujawnia się szczególny rys ich autora: empatia i życzliwość dla fotografowanych ludzi.

Link na stronę Muzeum Narodowego w Kielcach: Pożegnanie Taboru

Serdecznie zapraszamy na wystawę Jakuba Szymańskiego pt. „Tutaj pracuje rzemieślnik” do Galerii ATELIER przy ul. Lwowskiej 24 w Chełmie. Otwarcie wystawy odbędzie się 2 lutego 2018 r. o godz. 18:00.

O wystawie:
Wszystko zaczęło się od mojej wizyty u czapnika, pana Kazimierza. Po raz pierwszy spotkałem rzemieślnika, który prowadził swoją pracownię nieprzerwanie od 58 lat. Wtedy postanowiłem poszukać podobnych rękodzielników i poznać niezwykły kunszt ich pracy. Okazało się, że takich bohaterów i miejsc, gdzie czas się zatrzymał, jest już w Lublinie niewiele. Rzemiosło, które tworzą od pokoleń, powoli staje się historią. Są to portrety właścicieli tradycyjnych zakładów rzemieślniczych działających w Lublinie. To oni są esencją, najważniejszym nośnikiem pamięci i społecznej tożsamości. Kto inny jak nie rodowici lublinianie, związani ze swoim miastem przez całe życie, mają opowiedzieć młodszym pokoleniom historię naszego miasta?
Podczas tej fotograficznej podróży przekonałem się, jak bardzo wytwory ich rąk i wyobraźni zmieniają nasze poczucie czasu i jak dalece osobowość twórcy redefiniuje pamięć. Ich obecność, ich dusza, jest jak stempel odbity na starych meblach, które przywracają do życia, ukryty we wskazówkach wiekowych zegarów, odmierzających czas nowym pokoleniom. Poprzez to, co wytworzyli, stają się nieśmiertelni. Oni wciąż istnieją, nawet kiedy fizycznie już ich nie ma… I to jest największa wartość mojego z nimi spotkania: ponadczasowa obecność, którą starałem się ocalić na fotografiach.

Jakub Szymański

Ogólnopolski Festiwal Fotografii Otworkowej zaprasza do Galerii „Na Piętrze” w MBP w Żorach, oś. Pawlikowskiego PU-13 w dniach 29.01.2018 r. do 2.03.2018 r. na wystawy fotografii otworkowej Ryszarda Karczmarskiego (Chełm) pt.: „Kamera w podróży” i „Drzewa”.

„Kamera w podróży”

Jest to zestaw fotografii wykonanych za pomocą kamery otworkowej 6×17 podczas moich ostatnich podróży, są to miejsca bliskie takie jak Uherskie wierzby, chata, oraz Nadbużańskie pejzaże jak i Jurajskie Skałki , pejzaże przemysłowe Katowic, zakamarki Łemkowszczyzny i okolic Bardejowa oraz odległe wyspy Indonezji, Zatoka Serengan oraz magiczne miejsca wyspy Lombok! Ta szczególna rejestracja, rozstawienie statywu, przygotowanie kamery zawsze zajmuje nieco czasu, wymaga spokoju, głębszego zastanowienia nad kadrem! Fotografowanie to spotkanie z miejscem, powolne oswajanie i zapis szczególnych emocji które towarzyszą procesowi tworzenia. To cykl ciągle uzupełniany o nowe intrygujące miejsca, które skłaniają do zastanowienia i refleksji nad upływającym czasem.

„Drzewa”

Drzewo jest ważnym elementem mojej fotografii, często zasadzone ręką ludzką, jest oznaką życia, trwania, dające cień, owoce, upamiętniające miejsce, wyznaczające drogę… To często miejsca tajemnicze i magiczne, mające swoją odległą historię. Na mojej łące w Uhrze rośnie okazała samotna wierzba, potargana wiatrem, obolała, jej dostojne rozległe konary zapraszają do środka, niepokoją! Odchodzące kasztanowce z Górki Chełmskiej, okazałe dęby z Jabłecznej, zapomniane aleje grabowe i kasztanowe, to ślady dawnej dworskiej świetności, prowadzące obecnie donikąd. Samotne grusze na miedzach, coraz rzadszy element polskiego pejzażu. Te miejsca inspirują, ciągle do nich powracam, dokumentując upływający czas!

Ryszard Karczmarski (Chełm) urodzony w 1957 roku w Gdyni, absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Mistrz fotografii. Członek Fotoklubu Ziemi Chełmskiej oraz Związku Polskich Artystów Fotografików – prezes Okręgu Lubelskiego ZPAF. Żeglarz i podróżnik. Autor wielu wystaw, pokazów i warsztatów fotograficznych w kraju i za granicą, m.in. w Armenii, Szwecji, Holandii, na Litwie, Białorusi oraz Ukrainie. Od 2000 roku realizuje projekty z użyciem camery obscury. Autor albumu fotografii wykonanych w technice otworkowej „Dotyk światła” (2005). Prowadzi Galerię „Atelier” w Chełmie.
Kontakt: krysstudio@gmail.com

Nasi koledzy z Okręgu Lubelskiego ZPAF, zostali wyróżnieni za długoletnią pracę na rzecz kultury.
Lucjan Demidowski otrzymał od Prezydenta Miasta medal 700-lecia Miasta Lublin.Henryk Kuś został wyróżniony nagrodą Zarządu Województwa Lubelskiego – Nagrodą Kulturalną Województwa Lubelskiego.Nagrody zostały wręczone w Centrum Kultury, podczas otwarcia wystawy „Artyści Lublina” Lucjana Demidowskiego, a także przy okazji wykładu Henryka Kusia „Fotografia od dagerotypu do galerii Hybrydy”. Mistrzom serdecznie gratulujemy.

W najbliższą sobotę 9 grudnia, o godzinie 12:00 – otwarcie wystawę fotografii Lucjana Demidowskiego pt. „ARTYŚCI LUBLINA”. Centrum Kultury, ul. Peowiaków 12 w Lublinie

Autor o wystawie:

„Decyzję o realizacji tej wystawy przesądził, jak to często bywa – przypadek. Tyle, że tym przypadkiem była przedwczesna śmierć jednego z moich kolegów, wybitnego lubelskiego artysty. Kilkakrotnie bowiem umawiana sesja zdjęciowa, z różnych, /teraz już nieistotnych powodów/ nigdy nie doszła do skutku. Ta sytuacja uświadomiła mi, że nie należy nigdy odkładać wcześniejszego pomysłu, a już szczególnie takiego gdzie fotografowany będzie człowiek. Stąd pewien pośpiech który towarzyszył niekiedy w trakcie pracy nad tym projektem i zapewne drobne błędy które z tego pośpiechu wynikły. Lecz pomimo tych niedociągnięć, zakładany cel został osiągnięty. Powstała kolekcja dwudziestu kilku fotografii, wizerunków moich przyjaciół, bo inaczej nie potrafię dzisiaj o nich mówić. Wiek, ani materia w jakiej każdy z nich pracuje, są tu bez znaczenia. Chciałem by wszyscy czuli się w trakcie pracy swobodnie, stąd większość zdjęć wykonałem w ich naturalnym otoczeniu / dom, pracownia / bądź z określonego powodu w plenerze, czy w oknie kolejowego wagonu. Starałem się, na ile było to możliwe, wprowadzać pewne akcenty lub rekwizyty charakterystyczne w bieżących lub wcześniejszych realizacjach każdego z tych artystów, albo unikałem ich wprowadzenia, świadomy, że mogły by zakłócić obraz. Powstała w moim negatywowym archiwum nowa, piękna kolekcja. Rodzaj osobistego pamiętnika. Uzupełnia ona wcześniej wykonane, już nieżyjących kolegów. Uznałem, że kilku z nich należy przypomnieć, stąd ich wizerunki na tej wystawie. Tym bardziej, że były to osobowości nietuzinkowe.

Dziękuję wszystkim fotografowanym za wykazaną cierpliwość.
Lucjan Demidowski.”